گناه بزرگ وسواس را باید به عنوان یک ناهنجاری، یک گناه شرعی، عقلی، و عرفی تلقی کرد. البته اگر کسی یکبار عمل عبادی خود را تکرار کند، وسواس نیست. اما کسی که در طول ماه و سال، در نمازشی، قرائتش، شست و شو، تکرار می کند وسواسی است و باید این را گناه تلقی کند. همینطور که دروغ و غیبت و تهمت و مال مردم خوردن حرام است، وسواس عملی هم یکی از گناهان کبیره است و به عنوان یک ناهنجاری شرعی و عرفی و عقلی و اخلاقی تلقی میشود.

 

به نام خدا

 قسمت سوم 

 

در برنامه ی سمت خدا استاد فرحزاد کتابی را برای درمان وسواس معرفی کرد که  حاوی مطالب مطرح شده در برنامه می باشد .قسمتی از آن را در این مقاله در اختیارتان قرار می دهیم و در آینده گزیده مطالب دیگر نیز در سایت به اشتراک قرار می گیرد .

 

 

 

گناه بزرگ

وسواس را باید به عنوان یک ناهنجاری، یک گناه شرعی، عقلی، و عرفی تلقی کرد. البته اگر کسی یکبار عمل عبادی خود را تکرار کند، وسواس نیست. اما کسی که در طول ماه و سال، در نمازشی، قرائتش، شست و شو، تکرار می کند وسواسی است و باید این را گناه تلقی کند. همینطور که دروغ و غیبت و تهمت و مال مردم خوردن حرام است، وسواس عملی هم یکی از گناهان کبیره است و به عنوان یک ناهنجاری شرعی و عرفی و عقلی و اخلاقی تلقی میشود.

کسی که ده بار وضو میگیرد، یا زیاد آبکشی می کند، فقط یک گناه نمی کند. چندین گناه مرتکب می شود. اولا اسراف می کند که از گناه کبیره است. ثانیاً عمر خود را تلف می کند که این هم یک خسارت بزرگ است. ثالثاً اطرافیان خود را در فشار و آزار قرار می دهد. عواقب وخیم دیگری نیز دارد.

 پس باید به وسواس به عنوان یک گناه بزرگ بنگریم، نه به عنوان یک امر مکروه و ناپسند. گاهی بالاتر از گناه و معصیت است. میتوان آن را به عنوان بدعت در دین برشمرد. بدعت یعنی چیزی که در دین نیست و به نام دینوارد دین می شود.

بر اساس روایات، کسانی که بدعت گذارند، بدترین انسانها هستند و در کنار حکام و ظالمان و طاغوتها قرار می گیرد. و بدعت گذار در گناهان کسانی که تحت تأثیر این بدعت عمل میکنند شریکاند. گاهی با وسواس خود بدعتی در دین میگذاریم.

 

ادامه دارد ...

 

گردآورنده : محسن سقرجوقی فراهانی