زادُ الْمَعاد (به معنای توشۀ روز معاد)، کتابی فارسی درباره پاره‌ای اعمال مستحب از علامه مجلسی که در سال 1107ق در اواخر عمر خود تألیف کرده است. محتوای این کتاب دعاها،زیارت‌ها و اعمال مستحبی طول سال است که مختصری از برخی احکام شرعی نیز در آن بیان شده است. این کتاب پیش از رواج مفاتیح الجنان کتاب دعای رایج بین مردم بود. 


این کتاب 14 باب (49 فصل) و یک خاتمه دارد. در  9  باب اول، که به اعمال و دعاهای دوازده ماه قمری اختصاص دارد ابتدا به فضایل و ویژگی‌های عبادی هر ماه اشاره شده و سپس اعمال و دعاها و زیارات آن ماه را از شب اول بیان می‌کند. در باب دهم اعمالی را ذکر می‏کند که در همه ماه‏‌ها مشترک هستند مانند دعاهایی که هنگام رویت هلال ماه وارد شده است. در باب یازدهم، زیارات چهارده معصوم(ع) که در ابواب قبلی ذکر نگردیده جمع‌آوری شده است. باب سیزدهم درباره احکام اموات و آداب هنگام احتضار و غسل و دفن میت است و بالاخره در باب آخر خلاصه‌ای از احکام زکات، خمس و اعتکاف را بیان می‌‏کند، در خاتمه هم به بیان کفارات می‏‌پردازد.
 

• باب اول: فضائل ماه رجب
   
• باب دوم: فضائل و اعمال ماه شعبان
   
• باب سوم: در فضیلت ماه رمضان
   
• باب چهارم: در اعمال ماه شوال و ذی القعده
   
• باب پنجم: در بیان فضائل ماه ذی الحجه
   
• باب ششم: در بیان اعمال ماه محرم
   
• باب هفتم: اعمال ماه صفر
   
• باب هشتم: اعمال ماه ربیع الاول
   
• باب نهم: اعمال ماه ربیع الثانی، جمادی الاول و جمادی الثانی
   
• باب دهم: در اعمال هر ماه است
   
• باب یازدهم: در بیان زیارات رسول اکرم(ص) و ائمه هدی(ع)
   
• باب دوازدهم: در اقسام نمازها
   
• باب سیزدهم: در بیان احکام اموات
   
• باب چهاردهم: در احکام زکات، خمس و اعتکاف
   
• خاتمه: کفارات
• این کتاب در 799 صفحه در قطع وزیری و جلد سخت در اختیار علاقه مندان قرار گرفته است .ق 5