به نام او
کتاب نشاط وشادمانی ماندگار در زندگی نوشته استاد احمد لقمانی از کتابهایی هست که در برنامه سمت خدا معرفی شده است .
تصمیم گرفتیم سخن نویسنده ی کتاب را در این قسمت برای معرفی بهتر کتاب قرار دهیم .
سخن نویسنده
همه ما زندگی شاد و شیرین را دوست داریم و به نشاط و سربلندی عشق می ورزیم. از آشوب خاطر رنج می بریم و در پی آرامش و شادکامی در زندگی هستیم.
برای رسیدن به خوشبختی ازدواج می کنیم و همنشینی با همسری شیرین سخن و خوشرفتار را باعث دوری از افسردگی و اضطراب می دانیم و برای دستیابی به آرامش تلاش بسیار می کنیم اما گاه خود را در رسیدن به این آرزوهای زیبا و دوست داشتنی، ناکام و ناتوان می بینیم و با انبوهی از آسیب ها و دغدغه های ویرانگری مواجه می شویم که هر لحظه جسم و جان ما را آزار می دهد و زندگی را بر ما سخت و سخت تر می سازد؟
در این حال گاه مجبور می شویم به خاطر ضرورت یا مصلحت خانوادگی همانند وجود فرزندان یا زیانهای بسیار اجتماعی و یا ترس از عذاب اخروی، «تحمل» کنیم و به جای «زندگی»، فقط زیر یک سقف «زنده» باشیم و با عذاب جانفرسا در انتظار سپری شدن روزها و شب های عمر خود بمانیم تا سر در آغوش مرگ نهیم و از انواع افسردگیها و دل مردگیها رهایی یابیم!
***
آیین آسمانی اسلام که دینی کامل و جامع است، با توجه به نیازهای انسان و ضرورت های جامعه و همچنین کمال آدمی در جلوه های مختلف، نگاهی همه سویه به این پدیده نموده و برای تجدید توان و کسب نشاط و طراوت روحی، «شادمانی ظاهری» و سرور قلبی و واقعی» ارائه کرده و آن را از خصلتهای خداجویان دانسته است.
چنان که در باورهای دینی، نیایش و دعا، پرهیز از گناه، کار و فعالیت و تلاش، گشاده رویی و رفتار همراه با مدارا، خوش سخنی و شکر نعمت های پروردگار، خدمت به همنوعان و دیدار آشنایان، دلجویی از افراد ناتوان و عیادت از بیماران، تبسم زیبا و روحبخش بر لبان، بوی خوش و رنگ روشن لباس، تغذیه خوب و مسافرت و تفریح با خوبان، مثبت اندیشی و رعایت حقوق دیگران، صبر و پایداری و صداقت در رفتار با اطرافیان، زمینه ساز شادی و باعث افزایش نشاط روحی - روانی دانسته شده است و از آن سو آموزه های مذهبی ژهبانیت یا دوری از لذت های زندگی و شادی های شایسته فردی و اجتماعی را ممنوع ساخته، حضور در عرصه های مختلف و بهره گیری از نشاط، تنوع و شادی را سیرهای پسندیده، بلکه عبادتی بزرگ معرفی نموده است. همان گونه که روزه ماه رمضان را واجب شمرده و در پی آن حضور در اجتماع، دیدار مؤمنان و لبخند و شادی و شادمانی با مسلمانان را در عید فطر توصیه نموده و برتر از آن، روزه این روز را حرام کرده است.
از یک سو حضور در مجالس عزا و سوگواری پیشوایان معصوم طلا را کاری بس ارزشمند معرفی کرده و از سوی دیگر برپایی مجالس شادی و جشن های میلاد آن پاکان را دارای قداستی همسان و موجب حفظ شعائر دینی و پاسداشت اسوه های آسمانی دانسته است. دانسته است.
ادا بیشک آشنایی با مجموعه آموزه های دینی، باعث نوعی اعتدال، روشن بینی و جامع نگری است تا در کنار اشک و آه، دعا و مناجات و سیاه پوشی در سوگ پیشوایان تابناک، تمامی دین باوران بینش مند و خردورز، از ظاهری آراسته و زیبا، پوششی روشن و روح افزا و بویی خوش و دل آرا بهره مند شوند؛ خرسند و خوشحال و پر سرور و شادمان در صحنه های مختلف اجتماعی ظاهر شوند.
به یقین با نگرشی این چنین، توجه به عوامل معنوی در بهداشت روانی همانند عفو و گذشت، خدمت به خلق، زهد و ایثار و پرهیز از عصیان و گناه، بیش از پیش شده و استقبال دین باوران ازجلوه های جاودان و شادی آفرین افزون تر خواهد بود.
علاوه بر معارف ناب دینی، روانشناسان نیز بین نشاط روحی با سلامت سایر اعضای بدن ارتباطی نزدیک دیده، خوشرویی و خرسندی را بهترین راه ارتباط با همگان به ویژه همسر و فرزندان ارزیابی می کنند و حتی برخی از آنان روان درمانی را با خنده انجام داده و سلامت جسمانی را در افق نشاط و شادابی روانی جستجو می کنند و بر این باورند که:
چو شادی بکاهد بکاهد روان خرد گردد اندر میان ناتوان
احساس نیاز عموم جامعه، به ویژه نسل جوان و خانواده های آرمان گرا به موضوع «شادمانی و آرامش در زندگی» نویسنده را بر آن داشت که در سالهای اخیر با لطف پروردگار مهربان به پژوهش و نگارش آثاری در این باره بپردازد تا ضمن پاسخ به این نیاز، شیرینی و دلنشینی آموزه های دینی را در اندیشه همگان به ویژه نسل جوان فراهم سازد. آثاری همچون:
- چگونه شاد و خنده رو باشیم؟
- خوشبختی و آرامش در زندگی
- چگونه فرزندانی شاد و باشخصیت داشته باشیم؟
- یک زندگی زیبا
- خنده، شوخی، شادمانی
بهترین آرزوهای زندگی
... کتابی که در دست دارید در راستای شیوه های دستیابی به «نشاط و شادمانی ماندگار در زندگی» است که در آن «نگاهی جامع به زندگی»، «سرور و خرسندی قلبی»، «رویش و افزایش تعهد طرفین در محیط خانوادگی»، «پذیرفتن سهم خطاها و کاستی های خود»، «افزایش عشق و علاقه نسبت به همدیگر»، «رضایت و شادمانی»، «پرهیز از فرافکنی و یک سونگری در زندگی مشترک»،
شیوه های دستیابی به شرح صدر، چشم پوشی و گذشت» و سرانجام، «آمادگی برای پذیرفتن هدیه الهی یعنی مهمانی پاک و آسمانی به نام فرزند» ترسیم شده است.
امید آنکه این نوشتار که بیشتر به نکات روشنگر روان شناسی و اجتماعی پرداخته، شروعی خجسته در پیوند بهتر خانواده ها و نگاهی نو به حیات و هستی از سوی همسران باشد و فردایی روشن تر را برای آنان و فرزندان عزیزشان فراهم سازد.
ان شاء الله
مهرماه ۱۳۹۰ - قم مقدس
احمد لقمانی