بحث و گفت‌وگو پیرامون عالم آخرت و زندگی پس از مرگ، تنها کنکاش از موضوعی دینی و اعتقادی نیست، بلکه علاوه بر آگاهی از بخش اصلی و عمیق زندگی و خارج ساختن آن از چهره‌ای مخوف و وحشت‌آور، می‌تواند باز دارندۀ نفس از آلودگی‌ها و طغیان‌ها، کنترل کنندۀ جامعه از ناهنجاری‌ها، نیرو بخش انسان در تحمل مصائب و سختی‌ها و در یک کلام مربّی و مهذّب فرد و جامعۀ انسانی باشد. و این هدف وقتی عملی‌تر می‌گردد که این مباحث با رویکردی اخلاقی، با مستندات قرآنی و روایتی توأم شود.
در بخشی از کتاب به نام «شفاعت» می‌خوانیم:«در روایات بسیار آمده است که انبیای الهی در عبور از سختی‌ها و یا هنگامی که ترک اولایی می‌کردند و به عقوبت‌هایی مبتلا می‌شدند، به محمد و آل توسل داشتند.
آدم بعد از هبوط، یونس هنگام گرفتار شدن در شکم ماهی، ابراهیم برای سلامتی از آتش، نوح برای سلامتی از امواج و رسانیدن کشتی به محل امن، موسی هنگام زدن عصا به دریا و عبور از آن، عیسی در هنگام زنده کردن مردگان و… همواره به اهل بیت(ع) متوسل می‌شدند و از آن‌ها تقاضای دستگیری می‌کردند.
در آخرت که کار دقیق‌تر و سخت‌تر است، قطعاً به این دستگیری و شفاعت محتاج‌ترند. بله آنان که غنی‌ترند محتاج‌ترند.»
این کتاب از مجموعه مباحث مطرح شده در برنامه تلویزیونی «سمت خدا» منتشر شده است.