این کتاب ترجمه و شرح سفارشها و توصیه‏ هاى اخلاقى پیامبر اکرم (ص) به ابوذر غِفارى صحابى معروف آن حضرت است. نثر کتاب در بیشتر بخشها از نمونه ‏هاى نثر ساده و روان دوران صفوى است و شرح ها عمدتا شامل نقل ترجمه روایات پیامبر و امامان معصوم درباره هر موضوع مى‏شوند. هدف مؤلف آن بوده است که با این کتاب، مردم عادى و غیر متخصص را با عرفان اسلام اصیل آشنا سازد و آنها را از گرایش به عرفانهاى آمیخته با عناصر مسیحى، بودایى، یونانى، هندى، مانوى، زرتشتى و تسنن بازدارد و به عرفان در تشیع ناب سوق دهد؛ عرفانى که در آن، شریعت و طریقت یکى مى‏شوند، دنیا و آخرت به همزیستى مى‏رسند و خلق و مخلوق و زن و فرزند و دوست مى‏توانند به جاى آن‏که حجاب حق باشند، به عنوان جلوه حق و وسیله قرب حق به کار آیند؛ عرفانى که در آن، سالک خوش مى‏زید، خردمندانه مى‏اندیشد، عالمانه مى‏نگرد، زیبایى مى‏آفریند و مسند حکومت و مکنت و پهنه مبارزه و نبرد به همان اندازه مرکب سلوک اوست که زمین فقر و مسکنت و محراب عبادت؛ عرفان بندگى، زندگى و سرزندگى، نه عرفان دریوزگى، درماندگى و واپسماندگى؛ عرفان تعالى و ستیز، نه عرفان خوارى و گریز؛ عرفانى که در آن، عشق‏ورزى با همسر، مهرورزى با فرزند و شادى آفرینى در قلب مؤمن، گاه با ثواب برترین ذکرها و مقبولترین توبه‏ها و استغفارها برابرى مى‏کند.

این کتاب در 1256 صفحه  در قطع وزیری و جلد زرکوب در اختیار علاقه مندان قرار گرفته است . ق 5