آن روز را فراموش نمى کنم که این سخن مولایم على(ع) را خواندم که او با خداى خویش سخن مى گفت: «خدایا! مرا از دست این مردم راحت کن!».

باور این سخن برایم سخت بود، چگونه مردى مثل او آرزوى مرگ مى کند؟ براى همین بود که تصمیم گرفتم به مطالعه و تحقیق بپردازم، مى خواستم بدانم چرا این کوه صبر، این گونه بى قرار شده است. من حوادث تاریخى زیادى را خواندم و به روزهاى پایانى عمر مولاى خود رسیدم.

با شروع ماه رمضان سال چهل هجرى، على(ع) به آرزوى بزرگ خویش نزدیک شد. شب بیست و یکم آن ماه، او به سعادت و رستگارى رسید، روح بلندش به اوج آسمان ها پرواز کرد و فریاد او براى همیشه خاموش شد، سکوت او به معناى آغاز گم شدن عدالت بود.

بعد از مطالعه و تحقیق، تصمیم گرفتم تا قلم در دست بگیرم و براى تو از شهادت على(ع) بنویسم، اکنون آماده باش تا با هم به سفرى تاریخى برویم و از چگونگى شهادت مولاى خود، باخبر شویم.

در این کتاب، مطالبى را که علامه مجلسى(ره) که نقل کرده اند، بیان کرده ام. من فقط روایت گر نظرِ آن بزرگوار هستم و سعى نموده ام با رعایتِ امانت، فقط کلام ایشان را نقل کنم.
این کتاب در 110 صفحه، قطع رقعی، حلد شومیز تقدیم علاقه مندان گردیده است.